Στο περιοδικό Nemecis οι προβλέψεις για την κυβέρνηση!

Το έκανε το θαύμα του ο γνωστός αστρολόγος Γιώργος Ματσάγγος. Μέχρι και την τύχη του Θ. Πάγκαλου στην κυβέρνηση προέβλεψε. Τί ζώδιο είναι ο Θόδωρος; Τί άλλο; Οφιούχος. Μια σελίδα πρόβλεψης του δίνει. Και για τον ΓΑΠ το ίδιο. Και για όλους τους υπουργούς. Μιλάμε ξεφύλλιζα το τεύχος -είναι ακόμη στα περίπτερα- και δεν μπορούσα να κρατήσω την κοιλιά μου από τα γέλια. Εξ ου και η επανεμφάνιση της Ζανγκ Ζιγί! Μέχρι και οι Κινέζοι διαβάζουμε Ματσάγγο! Οχι οχι δεν κάνω πλάκα. Αν μπορειτε βρείτε το ημερολόγιο του που κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία και το οποίο απ' όσο γνωρίζω έχει μεταφραστεί και στα κινέζικα!!! Α ρε Πάγκαλος που του χρειάζεται!!!!!!!!

Γεια. Ούτε εγώ ψήφισα...

Γεια.
Δεν ψήφισα.
Οχι διότι ήθελα να πάω στην παραλία. Οχι διότι βαριόμουν. Οχι διότι ήθελα να αντισταθώ στην πλύση εγκεφάλου που μου έκαναν τόσο καιρό από τηλεοράσεις, ραδιόφωνα και εφημερίδες.
Δεν ψήφισα γιατί με την απουσία μου ήθελα να... φτύσω. Και μόνον έτσι μπορούσα να φτύσω και να το ευχαριστηθώ. Παλιά θεωρούσα ότι η αποχή είναι δήλωση αδυναμίας ή είναι αδυναμία. Οτι είναι ανασφάλεια και διάφορες άλλες ανοησίες. Ε όχι, λοιπόν, αυτήν την φορά κατάφερα να μην μπω στο τρυπάκι που ήθελαν να με βάλουν όλοι λέγοντάς μου ότι με την αποχή μου ουσιαστικά υποστηρίζω τον δικομματισμό.
Τί ντροπή.
Σ' αυτήν την χώρα φοβόμαστε ακόμη τον Τούρκο, τον ίσκιο μας, τον νόμο και τις... ενοχές μας.
Αλλά εγώ ενοχές δεν έχω που δεν ψήφισα.
Νιώθω ικανοποιημένη που δεν χάρισα ούτε μια στιγμή από την ζωή μου ώστε να μπω μέσα από το μπλε πανί.
Αυτοί, πόσες στιγμές από την ζωή τους χάρισαν σε μένα;
Αυτά.
Γεια.

The Quest

Ο παιδεραστής της...δικαιοσύνης

Μπήκα μόνον για να γράψω ότι πολλά σ' αυτήν την χώρα είναι σκατά. Πριν από λίγες ώρες συνομίλησα με μια γυναίκα που από το 2003 προσπαθεί να ηρεμήσει το παιδί της που έπεσε θύμα παιδεραστή. Από το 2003, οπότε και κατήγγειλε το τραγικό αυτό περιστατικό που της συνέβη στην αστυνομία, η γυναίκα τραβιέται στα δικαστήρια. Ο παιδεραστής καταδικάστηκε αλλά για να γίνει αυτό η γυναίκα έχει ξοδέψει μέχρι στιγμής μια μικρή περιουσία. Πήρε τηλέφωνο για να πει κάτι. Να πει ότι δεν υπάρχει δικαιοσύνη. Να πει κι άλλα πολλά. Το μικρό της είναι πια 16 ετών. Είναι ζωντανή νεκρή, μου περιέγραψε. Κι εκείνος, ο παιδεραστής, ο μορφωμένος παιδεραστής είναι ελεύθερος και έχει προσφύγει στον Αρειο Πάγο για να βρει το δίκιο του. Ποιο δίκιο του; Και η γυναίκα τρέμει στην ιδέα μιας δεύτερης δίκης. Γιατί, αν το κοριτσάκι της τώρα είναι ζωντανό νεκρό, αν επαναληφθεί ότι συνέβη πριν από μερικά χρόνια και το οποίο περίεγραψε στο δικαστήριο, τί θα είναι; Τυφλή η δικαιοσύνη; Μπα, μετριοπαθής ο χαρακτηρισμός. Ισως και άστοχος. Κοιτάζει αλλού; Μπα, κι αυτός άστοχος ο χαρακτηρισμός. Μάλλον, άλλους τους τιμωρεί και άλλους, όσους δηλαδή πρέπει να τους δικαιώνει, τους πετάει στους σκουπιδοτενεκέδες της Ευελπίδων και τους λιώνει στο τμήμα της Λεωφόρου Αλεξάνδρας που περνά μπροστά από το Εφετείο. Ντροπή.

Κι ακόμη δεν έχει παραιτηθεί κανείς!

Λίγες ώρες μετά την άγρια δολοφονία του ηθοποιού Νίκου Σεργιανόπουλου, ο υφυπουργός Εσωτερικών Παναγιώτης Χηνοφώτης έκανε πολλά υποσχόμενες δηλώσεις κάτω από το σπίτι του θύματος στο Παγκράτι. Απευθυνόμενος στην κοινή γνώμη υποστήριζε ότι η αστυνομία βρίσκεται πολύ κοντά στον δράστη. Ολοι μας τον πιστέψαμε. Αμ τι! Σιγά μην δεν τον έβρισκε η αστυνομία τον δράστη. Και πέρασαν οι ώρες και πέρασαν οι μέρες. Και η αστυνομία διέρρεε διάφορες πληροφορίες, άλλοτε σωστές και άλλοτε ανοησίες μόνον και μόνον για να συντηρηθεί η αιμοδιψούσα τηλεοπτική κοινωνική παρτίδα του έλληνα. Βλέπετε, δεν έχουν τυχαία το θέμα στις τηλεοράσεις, τα μηχανάκια της AGB τρελλαίνονται! Και σε αυτό το παιχνίδι έπαιξε από την πρώτη στιγμή και η ΕΛΑΣ!

Και πέρασαν οι μέρες και έσκασε το θέμα με τα δύο αδελφάκια από την Ορεστιάδα. Απαγωγή! Και μετά, έσκασε η «βόμβα» ότι τα είχε πουλήσει η μάνα! Εντάξει, είπε η αστυνομία. Αφού τα έχει πουλήσει η μάνα, θα τη βρούμε την άκρη. Και όλες αυτές τις ώρες που η ΕΛΑΣ διέρρεε πληροφορίες στις τηλεοράσεις της AGB για τον Σεργιανόπουλο, τα παιδάκια κλεισμένα στο ασανσέρ προσπαθούσαν να πάρουν ανάσα. Αραγε, γιατί ανησυχούσαν; Αφού ο κύριος Χηνοφώτης το είχε δηλώσει από την πρώτη στιγμή ότι η ΕΛΑΣ είναι κοντά στον δράστη της δολοφονίας Σεργιανόπουλου. Και να οι διαρροές και να κάποιοι αστυνομικοί συντάκτες να υπερηφανεύονται για το πολύ καλό έργο της αστυνομίας και να τα δυο παιδιά από την Ορεστιάδα να προσπαθούν να βρουν οξυγόνο και να μη βρίσκουν!

Στο τέλος πέθαναν. Γιατί καμμιά μάνα δεν τα αγάπησε και δεν τα προστάτεψε, γιατί καμμιά κοινωνία δεν τα πήρε στα σοβαρά και γιατί καμμία αστυνομία δεν τα αναζήτησε. Παιδιά ενός κατώτερου Θεού; Υπάρχει ανώτερος και κατώτερος Θεός; Να ρωτήσουμε τους κυρίους που βρίσκονται κοντά στον δράστη του Νίκου Σεργιανόπουλου! Αλλά αυτός ήταν μάγκας. Διάλεξε μια ζωή που γούσταρε, έπινε ότι γούσταρε, δεν ενοχλούσε και δεν έδινε λογαριασμό σε κανέναν. Δεν ξέρω αν πέθανε όπως γούσταρε, αυτός μόνον ο ίδιος το ξέρει. Πίστευε στον δικό του Θεό και το σέβομαι. Αλλά, αυτά τα παιδάκια δεν είχαν καν προλάβει να ζήσουν όπως γουστάρουν και να κάνουν ό,τι γουστάρουν! Καμμία πολιτεία δεν υπήρξε γι' αυτά; Καμμία κοινωνική οργάνωση από αυτές που επιδοτούνται αδρά από την πολιτεία δεν υπήρξε να ρίξει μια ματιά; Εφυγαν και το πολύ πολύ να απολυμάνουν το ασανσέρ για να μη βρωμάει στους ενοίξους. Αηδιάζω και φοβάμαι! Ομως, δε φοβάμαι τόσο ώστε να μην υψώνω τη φωνή μου για να αναρωτηθώ: καλά, κανείς δεν είχε την ψυχή να παραιτηθεί; Σε τί έφταιξαν αυτά τα παιδάκια; Μήπως, αν ανήκαν σε καμμιά πλούσια και επομένως κοινωνικά αποδεκτή ομάδα του πληθυσμού, οι τηλεοράσεις θα τα έπαιζαν πρώτη είδηση; Ποιο ήταν το έγκλημά τους; Οτι γεννήθηκαν σε μια φτωχογειτονιά από μία φτωχομάνα;

Η ότι εξαφανίστηκαν σε μία περίοδο που η αστυνομία είναι κοντά στο δολοφόνο του Νίκου Σεργιανόπουλου; Τελικά, δεν υπάρχει μόνον φθηνό και ακριβό γάλα, αλλά δυστυχώς φθηνή και ακριβή ζωή! Τουλάχιστον, εκεί που πήγαν ας τα προστατέψει κάποιος που εδώ δεν τόλμησε να το κάνει! Κι ας είναι η ψυχούλα τους ήρεμη! Κατά τα άλλα, ντροπή!

Το ξινόγαλα της ΕΚΠΟΙΖΩ

Εξοργισμένη παρακολουθούσα προ ημερών την τηλεφωνική επικοινωνία μιας εκπροσώπου της ΕΚΠΟΙΖΩ με τον Μπάμπη Παπαναγιώτου στο ραδιόφωνο του Αlpha. Ο δημοσιογράφος προσπαθούσε να μάθει από την κυρία αν πήγε καλά το μποϊκοτάζ με το γάλα. Εκείνη, αφού έκανε γύρω στα 5 λεπτά να φτάσει στο θέμα, τελικώς έφτασε. Και τί ανέφερε; Τις μεγάλες αλυσίδες σούπερ μάρκετ που προώθησαν γάλα με τη δική τους φίρμα κάτω από το ένα ευρώ. Και αισθανόταν περήφανη η κυρία εκπρόσωπος της καταναλωτικής ένωσης. Υπερήφανη γιατί; Γιατί οι μεγάλες αλυσίδες πλάσαραν δικό τους εμπόρευμα-σαφώς δεύτερης και τρίτης ποιότητας γιατί διαφορετικά δε θα το πούλαγαν φθηνότερα από ένα ευρώ-με σκοπό να κερδίσουν κάτι παραπάνω τις ημέρες του μποϊκοτάζ; Αυτό είναι επιτυχία; Η μήπως δεν κατάφερε να την καταγράψει και να τη μεταδώσει επαρκώς η ΕΚΠΟΙΖΩ; Και φυσικά, η κυρία εκπρόσωπος δε σταμάτησε εκεί. Αφησε να εννοηθεί ότι επειδή η ΕΚΠΟΙΖΩ επιτελεί κοινωνικό έργο θα πρέπει να χρηματοδοτείται από την πολιτεία λέγοντας ότι στη χώρα μας το καταναλωτικό κίνημα δεν έχει την υποστήριξη της πολιτείας. Και όταν της ανέφερε ο Μπ.Παπαναγιώτου ότι ο χαρακτήρας ενός τέτοιου κινήματος είναι σαφώς αντιεξουσιαστικός, η κυρία εκπρόσωπος το προσπέρασε και επέμενε να αφήνει υπονοούμενα.
Δε ντρεπόμαστε λέω εγώ!!! Αν ο καθένας ζητεί χρηματοδότηση για να επιτελέσει κοινωνικό έργο-έχει γίνει πια της μόδας στη χώρα μας-τί στο διάολο κάνουμε;
Αυτή ήταν η επιτυχία του μποϊκοτάζ; Οχι κυρία ΕΚΠΟΙΖΩ! Η επιτυχία του μποϊκοτάζ και του κάθε μποϊκοτάζ που κάνει ο καθένας μας δεν έχει σχέση με χρηματοδοτήσεις, επιδοτήσεις και κονδύλια αλλά ουσιαστική αντίδραση. Ο χαρακτήρας ενός καταναλωτικού κινήματος αλλά και μιας καταναλωτικής ένωσης θα πρέπει να είναι αντιεξουσιαστικός. Το καταναλωτικό κίνημα και η κάθε ένωση θα πρέπει να είναι απέναντι στην εξουσία και κυρίως στην εξουσία του κέρδους. Τώρα, αν εσείς θέλετε να μοιράζετε ευχολόγια για τις μεγάλες αλυσίδες σούπερ μάρκετ που πλασάρουν τα γάλατά τους-όποια γάλατά τους-να τα αγοράσετε εσείς και να τα πιείτε στην υγειά τους! Δεν είναι αυτό αντίσταση. Ντροπή σας!

Ποιος θα γλιτώσει το φτύσιμο;

Αφού γύρισα όλο τον κόσμο μέσα από συναισθήματα και εμπειρίες μόλις σε μερικούς μήνες-από τον Φεβρουάριο-επέστρεψα στη βάση μου. Περισσότερο αηδιασμένη και θυμωμένη από ποτέ. Δεν είναι μόνον η ακρίβεια που έχει πάρει την ανηφόρα. Δεν είναι αυτό που τόσο με πειράζει. Με πειράζει περισσότερο απ' όλα και από όλους η ανηφόρα της ανθρώπινης βλακείας, η ανηφόρα της ατιμωρησίας της ευπρέπουσας αλητείας, όσοι βγαίνουν στις τηλεοράσεις και δεν έχουν τί να πουν-τόσο γλυκό είναι το γυαλί σύντροφοι(;)-και φυσικά οι δημοσιογράφοι που έχουν γίνει δημόσιοι υπάλληλοι και περιμένουν πότε θα πάρουν άδεια. Αντε να καταγράψουμε κανένα έγκλημα, άντε να πάρουμε κάποιο cue από έναν καημένο συνταξιούχο που τον κυνηγάνε τα χρέη, άντε να ξαναμιλήσουμε για τη γενιά των 700 ευρώ, άντε, άντε...χωρίς αποτέλεσμα. Γιατί άραγε; Γιατί, μάλλον, η δουλειά δε γίνεται σωστά. Ακόμη και στα ιστορικά δημοσιογραφικά γραφεία έχει πέσει τέτοια μούχλα που δε συζητιέται. Ποιος άραγε θα τολμήσει να βάλει κρυφή κάμερα στις συσκέψεις των μεγάλων καναλιών, στις συσκέψεις των μεγάλων εφημερίδων; Οποιος το κάνει θα είναι πολύ μεγάλος μάγκας γιατί τότε ο απλός κοσμάκης θα καταλάβει το μέγεθος της κοροϊδίας. Νιώθω βρώμικη για λογαριασμό εκείνων των ανθρώπων που κυκλοφορούν ανάμεσά μας και μας εμπαίζουν κατάμουτρα, για τα χαμένα όνειρα ή για αυτά που πια δεν τολμάμε να κάνουμε. Για τις οικοσυσκευές που αραχνιάζουν στις πολιτικές συνειδήσεις. Πότε θα την αγοράσεις την κουζινούλα λεβέντη μου και πώς; Σε τέτοιο επίπεδο έχουμε φτάσει. Λυπάμαι όχι για μας τα τομάρια, αλλά γι' αυτά τα μικρά πλάσματα που τώρα μεγαλώνουν και θα τα αναγκάσουμε να ζήσουνε σε έναν κόσμο που εμείς χτίζουμε-ούτε καν οι πρόγονοί μας-ακόμη κι αυτόν τον κόσμο καταφέραμε να τον γκρεμίσουμε. Εύχομαι να μη με φτύσει ποτέ η κόρη μου για όλα αυτά που δεν τόλμησα ή δε φρόντισα, ως πολίτης αυτού του κόσμου να πράξω.