Το κουνέλι και η ακυβερνησία

Χθες βράδυ έβλεπα παρέα με την κόρη μου την ομιλία Αλαβάνου. Εχει βάλει δύο δοντάκια και όλη την ώρα μου δάγκωνε το χέρι γιατί αυτό την ανακούφιζε. Τουλάχιστον, έτσι νόμιζα. Οσο περνούσε η ώρα και το συγκεντρωμένο πλήθος πάλλονταν σε ρυθμούς αριστερούς ακούγοντας τον συμπαθέστατο ομολογουμένως Αλαβάνο η μικρή μου που μόλις έκλεισε τους 7 μήνες, άρχισε να δυσανασχετεί. Νόμιζα ότι νύσταζε. Νόμιζα ότι την έτρωγαν τα ούλα της ή την πονούσαν στο σημείο που ξεπετάχτηκαν τα δύο πρώτα της τρυφερά δοντάκια. Κάποια στιγμή ο Αλαβάνος μίλησε για "Ακυβερνησία". Τότε τα δυο αυτά δοντάκια σταμάτησαν το δάγκωμα του χεριού και η μικρή μου που θα την πάρω μαζί μου την Κυριακή να ψηφίσουμε γύρισε και με κοίταξε.

-Ακυβερνησία;

Η αλήθεια είναι ότι σάστισα. Η πρώτη κουβέντα της κόρης μου να μην είναι μαμά ή μπαμπάς ή έστω γιαγιά και παπούς και να είναι ακυβερνησία! Οπως και να' χει συγκινήθηκα που είπε την πρώτη της λέξη κι ας είναι ακυβερνησία!

Και ο Αλαβάνος συνέχιζε, "ακυβερνησία"!

-Μήπως είναι μια νέα φρουτόκρεμα από αυτές που μου κουβαλάς και δεν της γουστάρω καθόλου; Η φρούτο βιολογικό που τα σιχαίνομαι;

Η μικρή συνέχιζε να με κοιτάζει στα μάτια. Η αλήθεια είναι ότι έχουμε πρόβλημα με το φρούτο. Δεν το θέλει καθόλου, δεν της αρέσει. Αλλά, όχι, η Νουνού δεν έχει βγάλει ακόμη τη νέα φρουτόκρεμα "Ακυβερνησία".

-«Τότε μήπως είναι καινούργια πάνα; Κι αν συγκαώ; Ξέρεις ότι είμαι ευαίσθητη και θέλω μόνον μια συγκεκριμένη μάρκα».

Σάστισα. Σκέφτηκα να αλλάξω κανάλι, αλλά εκείνη τη στιγμή ο Αλαβάνος με προσκαλούσε να ζήσω μια υποτίθεται γλυκιά και ρομαντική επανάσταση στην περίπτωση που δεν ψηφίσω ένα από τα δύο μεγάλα κόμματα.

Και η μικρή μου τι θα γίνει στην περίπτωση που υπάρξει ακυβερνησία; Θα υπάρχουν γιατροί στα νοσοκομεία; Οι φαρμακοποιοί θα δουλεύουν; Το Jumbo θα κάνει καλύτερες τιμές επειδή υποτίθεται θα πηγαίνουμε εκ μέρους της "ακυβερνησίας";

-«Γλυκιά Επανάσταση; Όπως όταν είμαι στο καρότσι και κάνω ότι γκρινιάζω για να με πάρεις αγκαλιά;»

-Κάπως έτσι κουνέλι μου.

-«Τότε να κάνουμε γλυκιά επανάσταση, μ' αρέσει. Αλλά, ακυβερνησία; Αλήθεια μαμά τι σημαίνει; Θα πηγαίνουμε κάθε μέρα βόλτα, δε θα τρώμε φρουτόκρεμα και δε θα καθόμαστε ποτέ στο καρότσι ή στο πάρκο; Όλα θα γίνονται στην αγκαλιά;»

Δεν ήξερα τι να απαντήσω στο κουνέλι μου.

-«Εσύ με τον μπαμπά παθαίνεις ακυβερνησία;»

-Μερικές φορές

-«Και πως το ξεπερνάτε, ξαναψηφίζετε;»

-Πες το κι έτσι

-«Κάνετε εκλογές;»

-Ναι κουνέλι...

-«Αλλά ακυβερνησία τι σημαίνει; Μήπως το εμβόλιο στο μπούτι που πονάει;»

-Δεν ξέρω κουνέλι.

Το κουνέλι γύρισε στην τηλεόραση, άνοιξε το στόμα της και άρχισε να ξαναδαγκώνει το χέρι μου.

Ας έλεγε μαμά ή μπαμπά. Έστω και παππού!