Η «χουντοποίηση» της κοινωνίας...

Τα όσα επακολούθησαν της σύλληψης του 23χρονου που η αστυνομία μας παρουσίασε ως μέλος του «αντιεξουσιαστικού» χώρου, ειλικρινά με τρόμαξαν.
Πίστεψα κάποια στιγμή ότι δε ζω σε μια δημοκρατική χώρα, αλλά σε μία χώρα που επιβραβεύει το «μπατσιλίκι» σε κάθε του μορφή. Επιβραβεύει και ως εκ τούτου επεκτείνει τις δραστηριότητες επίδοξων προσωπικο-ντέντεκτιβ, όχι μόνον εκτός αλλά-δυστυχώς πολύ δυστυχώς-και εντός διαδυκτίου. Λυπάμαι πραγματικά.
Εδώ και αρκετό καιρό η δεξιά μπατσοκρατία στη χώρα μας προσπαθεί να συνδέσει τους επαναστάτες ιδεολόγους, τα παιδιά των εξαρχείων, τους αναρχοαυτόνομους, τους αναρχικούς, τους αριστεριστές, τους αριστερούς και τέλος πάντων όσους δε συμφωνούν μαζί της και το δείχνουν θεωρητικώς ή πρακτικώς, με το κοινό ποινικό κώδικα.
Προσπαθεί να τους απομυθοποιήσει στην ανάπηρη πια συνείδηση της ευρύτερης λαϊκής μάζας κάνοντας τους κοινούς εγκληματίες. Γιατί, έναν ληστή ή έναν κλέφτη οι περισσότεροι τον θεωρούν κακό. Οχι, όμως κατ'ανάγκην και έναν ιδεολόγο κ.λ.π
Είναι ένα βρώμικο κόλπο που δυστυχώς ηθελημένα ή όχι συμπράτουμε σε αυτό και εμείς οι βρωμεροί-όχι όλοι-δημοσιογράφοι. Αλλοτε με την άγνοια μας, άλλοτε με τη βλακεία μας, άλλοτε γιατί είμαστε πληρωμένοι, άλλοτε γιατί μας σβήνουν καμμία κλήση κι άλλοτε γιατί γαμάμε την ίδια γκόμενα με κάποιον της «νόμιμης» εξουσίας, καταλήγουμε να γινόμαστε επικίνδυνοι για την κοινωνία. Δε θα ξεχάσω για παράδειγμα τον Κουφοντίνα «που έτρωγε φυστίκια Αιγίνης στην Αίγινα» πριν τον συλλάβουν.
Γι' αυτό, λοιπόν, γιατί να με πειράξει ο πιτσιρικάς που έκλεψε μια τράπεζα; Οι τράπεζες δεν είναι οι μεγαλύτεροι ληστές της εποχής; Εχετε αναρωτηθεί τί μας έχουν κάνει; Μας έχουν κάνει όλους δούλους στις τράπεζες μέσω δανείων και πιστωτικών καρτών, μας αναγκάζουν να γινόμαστε κλέφτες και όταν δεν αντέχουμε και κλέβουμε, τότε μας βάζουν φυλακή γιατί κλέψαμε. Ενώ στην πραγματικότητα όλη αυτή την αποκλίνουσα συμπεριφορά τη δημιουργεί το ίδιο το σύστημα.
Ως εκ τούτου, αναρωτιέμαι σήμερα που είναι Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων, αν θα έπρεπε να γιορτάζαμε εμείς και όχι τα πραγματικά ζώα που τουλάχιστον σε μεγαλύτερο ποσοστό απ' ότι εμείς καταφέρνουν να είναι ακόμη ελεύθερα...
Σε όλους εμάς, λοιπόν, τους δούλους της μεταπολιτευτικής χούντας, αφιερώνω μιαν άλλη Ελλάδα. Αυτήν που αγαπήσαμε και όταν την ακούμε στα δανειοδοτημένα υπόγειά μας, δακρύζουμε...