Ο παιδεραστής της...δικαιοσύνης

Μπήκα μόνον για να γράψω ότι πολλά σ' αυτήν την χώρα είναι σκατά. Πριν από λίγες ώρες συνομίλησα με μια γυναίκα που από το 2003 προσπαθεί να ηρεμήσει το παιδί της που έπεσε θύμα παιδεραστή. Από το 2003, οπότε και κατήγγειλε το τραγικό αυτό περιστατικό που της συνέβη στην αστυνομία, η γυναίκα τραβιέται στα δικαστήρια. Ο παιδεραστής καταδικάστηκε αλλά για να γίνει αυτό η γυναίκα έχει ξοδέψει μέχρι στιγμής μια μικρή περιουσία. Πήρε τηλέφωνο για να πει κάτι. Να πει ότι δεν υπάρχει δικαιοσύνη. Να πει κι άλλα πολλά. Το μικρό της είναι πια 16 ετών. Είναι ζωντανή νεκρή, μου περιέγραψε. Κι εκείνος, ο παιδεραστής, ο μορφωμένος παιδεραστής είναι ελεύθερος και έχει προσφύγει στον Αρειο Πάγο για να βρει το δίκιο του. Ποιο δίκιο του; Και η γυναίκα τρέμει στην ιδέα μιας δεύτερης δίκης. Γιατί, αν το κοριτσάκι της τώρα είναι ζωντανό νεκρό, αν επαναληφθεί ότι συνέβη πριν από μερικά χρόνια και το οποίο περίεγραψε στο δικαστήριο, τί θα είναι; Τυφλή η δικαιοσύνη; Μπα, μετριοπαθής ο χαρακτηρισμός. Ισως και άστοχος. Κοιτάζει αλλού; Μπα, κι αυτός άστοχος ο χαρακτηρισμός. Μάλλον, άλλους τους τιμωρεί και άλλους, όσους δηλαδή πρέπει να τους δικαιώνει, τους πετάει στους σκουπιδοτενεκέδες της Ευελπίδων και τους λιώνει στο τμήμα της Λεωφόρου Αλεξάνδρας που περνά μπροστά από το Εφετείο. Ντροπή.